Sinterklaas is terug naar in Spanje, de kerstballen hangen nog in de boom en we maken ons op voor de gezellige donkere dagen om eens lekker uit te buiken..
En of dat allemaal nog niet genoeg is, staat ook 2018 al trappelend van ongeduld voor de deur.
Zo..hè hè, kunnen we eindelijk 2017 afsluiten en met een schone lei beginnen!
En daar hoort natuurlijk de traditionele lijst met goede voornemens bij.
Wat gaan we dit jaar nou eens echt helemaal anders doen, minder, juist méér of eindelijk eens doen?
Ik doe er zelf, eerlijk gezegd, allang niet meer aan mee.
Op de populaire januari vraag: ‘en..wat zijn jouw goede voornemens voor 2018?’
Mag ik dan antwoorden: ‘heb ik niet, ik zie wel‘
Zo’n 80% van de Nederlandse bevolking zit wél vol enthousiaste bedoelingen en neemt zich in het begin van het jaar van alles voor.
Best veel 80%, bijna een nationaal iets.
De ING doet hier ieder jaar onderzoek naar en zo zat Nederland ook in 2017 vol gezonde voornemens.
Er zou meer gesport en bewogen worden en daarmee zouden er massaal overtollige rolletjes af gezwoegd worden..
Ook nam Nederland zich voor om zich nou eindelijk eens minder druk te maken, geld opzij te leggen en dan ook nog minder snoepen of snacken..
Wel een beetje jammer.
Jammer, dat slechts één op 6 zich daadwerkelijk ook hield aan de met zoveel toewijding gemaakte goede voornemens..
Met als gevolg dat de afhakende, eens zo enthousiaste groep voornemers, teleurgesteld afdruipt naar hun vertrouwde TV en lekkere bank…om daar verder geduldig het jaar uit te zitten.
Wachtend op het Verlossende Nieuwe Jaar.
Om vervolgens vol enthousiasme wéér van vooraf aan te beginnen.
Lieve mensen. Kunnen we dit gewoon niet anders aan pakken?
En het jaar gewoon beginnen met een (minder spannend): we zien wel, we gaan er gewoon weer het beste van maken. Punt?
Gewoonweg een idee hoor.
Maar zou het misschien zo kunnen zijn dat, op de goede voornemens lijst van het meerendeel, de lat een beetje te hoog ligt?
Het meer een soort van wishlist is geworden?
En wensen, tenzij je ergens een Geest in een oude lamp hebt liggen, komen niet altijd zomaar uit.
Daar moet je vaak keihard voor werken.
We zouden dus eens goed na kunnen denken over wat we nou eigenlijk ècht willen?
Echt belangrijk vinden? Waar we ècht voor de volle 200% voor willen en vooral kunnen gaan.
Dan wordt het namelijk geen “goed voornemen” of “wishful thinking”, maar meer zoiets als een realistische, haalbare en persoonlijke doelstelling.
Met wèl een goede kans van slagen!
En daar mogen we dan ook gerust op 12 maart, 6 juni, ergens na de zomer of van mij part iedere maandag mee beginnen!
Dat zou een hoop mensen een berg teleurstelling schelen, toch?
Rest mij jullie allemaal een heerlijk, gezond, succesvol en vooral gezellig 2018 te wensen!
Liefs,
